Moremi en de Okavango delta (1)

Hierbij eindelijk weer (een lang) verslag met onze belevenissen in de wildernis. Of het ook lukt om foto's te plaatsen weet ik niet omdat internet niet heel geweldig is. Het is een verslag met flink wat problemen maar een heel goede afloop.
Dinsdagmorgen zijn we vanuit Victoria Falls vertrokken voor de rit terug naar Botswana. Na een klein uur rijden zijn we weer terug bij de grens waar alle formaliteiten een stuk sneller gaan dan op de heen weg. Met een klein half uur zijn alle formaliteiten geregeld en zijn we weer in Botswana. Dinsdag en woensdag staan vooral in het teken van de rit naar Maun, Moremi national park en de Okavango Delta. Dinsdag rijden we tot Nata waar we zullen overnachten. We rijden over asfalt wegen die slaapverwekkend zijn. De wegen zijn kaarsrecht en er is weinig verkeer, opletten dus om niet in slaap te vallen. De enige 'gebruikers' van de weg zijn regelmatig overstekende koeien, geiten en ezels. Naast de weg zien we toch nog regelmatig wild zoals de olifant, giraffe, everzwijn, impala en andere antilopen. Rond 3 uur zijn we in Nata voor onze overnachting. Het zwembad geeft een heerlijke verkoeling na de lange rit. Woensdag rijden we eerst langs de Sua pan voordat we verder rijden. In de Pan staat een klein laagje water waarin honderden misschien wel duizenden flamingo's rondlopen. Ook komen we nog een bruine hyena tegen. Daarna rijden we verder richting Maun voor onze 2e reisdag. In Maun verblijven we in een B&B van 2 Nederlanders. Donderdag gaat dan ons avontuur beginnen in het Moremi national park en in de Okavango delta. Donderdagmorgen worden we door onze gids en zijn maat opgehaald voor de camping safari. De eerste dag rijden we naar Third Bridge camp waar we zullen overnachten. Aangezien dit een flinke rit is zijn we een tijd onderweg. De bedoeling is dat we onderweg naar het camp ook wild spotten maar halverwege de rit komt er een kink in de kabel. We horen een harde knal waarbij we waarschijnlijk een steen raken aanvankelijk lijkt er niets aan de hand maar als we diep in het park over moeten schakelen op de 4-wheel drive blijkt deze niet meer te werken. Hierdoor moeten we dus zonder 4-wheel drive verder waarmee de ellende begint. Aangezien we diep in de Bush zitten is hier natuurlijk niet zo maar een wegenwacht beschikbaar. Zo goed als het kan rijden we verder maar al snel komen we in het diepe zand vast te zitten. Gelukkig komt ons al heel snel een auto tegemoet die ons eruit trekt maar een uur later is het weer raak en zitten we weer vast. De gids en zijn maat krikken de auto op en verzamelen hout om onder de wielen te leggen. We zitten echter zo diep vast dat de auto iedere keer wel loskomt maar daarna tot 3x toe weer vast loopt. Na een kleine 2 uur komt er gelukkig hulp langs, een safari groep met een stel Fransen komt ons te hulp om de wagen eruit te krijgen. De ranger raad ons aan om zoveel mogelijk buiten de paden te rijden om zo het diepe zand te vermijden. Met veel gehobbel en moeite komen we uiteindelijk toch in het camp aan, van de game drive is hierdoor niet veel terecht gekomen. Met de gids bespreken we of er een andere auto kan komen of wat anders de bedoeling is. Een andere auto,voor de volgende dag gaat niet lukken omdat het te ver rijden is en het kamp zo dicht gaat. Omdat we morgen na een stukje rijden met een boot de Delta in gaan moeten we dus alleen morgen zien te redden. 'S avonds gaan we desondanks nog op een game drive en vermijden we zoveel mogelijk het diepe zand. Met zonsondergang zien we nog een hyena. De camp is redelijk luxe met een tent met gewone bedden, een wc en een douche. Het enige verschil is dat alle dieren zo de camping kunnen op en af lopen. Het 's avonds echter rustig en behalve vogels, kikkers en nijlpaarden horen we weinig (wat volgens de gids hoogst uitzonderlijk is). We slapen daarom heerlijk. De volgende dag besluiten we toch om 's ochtends nog een game drive te doen (foute keuze) voordat we richting de boot gaan. We zien weinig dieren en tot overmaat van ramp wordt de gids overmoedig en komen we weer vast te zitten. Balend doen we alle moeite om de auto eruit te krijgen maar als de auto er eindelijk uit is komen we binnen de kortste keren voor een 2e keer vast te zitten en deze keer goed. Na een half uur zien we gelukkig een stel Nederlanders die ons uit het zand trekt en met ons naar het camp mee rijdt.