De Victoria watervallen

Zondagmorgen op ons gemak ontbeten en nog een kopje koffie gedronken in Kasane voordat we op weg gaan naar de Victoria watervallen. Het is slechts een uurtje rijden en we hebben dus alle tijd. Op 10 min. van Kasane gaan we de grens over naar Zimbabwe. Ook hier moeten natuurlijk weer alle grens formaliteiten geregeld worden. Aan de kant van Botswana zijn we zo klaar maar zoals we eigenlijk verwachten is dit aan de kant van Zimbabwe anders. Een flinke rij voor het loket van de immigratie zorgt ervoor dat we lang moeten wachten voordat we aan de beurt zijn.tussendoor komen ook nog eens allerlei mensen die bereidt zijn iets meer te betalen en met wat extra dollars in hun paspoort voor gaan.het is een bureaucratische rompslomp met veel papierwerk en geldklopperij. Zonder dat je extra geld uit geeft om alles sneller te laten gaan moet je in ieder geval betalen voor je visum, het feit dat je auto het land in gaat, verzekering voor de auto, wegenbelasting en nog een ander onduidelijk bedrag. Overal moet een formulier ingevuld en gestempeld worden. Na 3 loketten, een poortje en 1 1/2 uur later zijn we eindelijk in Zimbabwe. 200 meter na de grens worden we echter al weer aangehouden door de politie. Even checken of we niet te hard reden en of alle lichten het wel doen. Gelukkig voor ons is er niets waarop iets valt aan te merken en kunnen we doorrijden. Rond 1 uur zijn we bij ons guesthouse in Victoria Falls. Een leuk guesthouse met een lekker zwembad. Omdat het nog vroeg is lopen we even de 'stad' in en gaan we naar het Victoria Falls Hotel. Dit is een prachtig koloniaal hotel uit begin 1900 dat nog steeds helemaal in de stijl van die tijd is (en qua prijs niet te betalen). Het ziet er allemaal heel erg mooi en luxe uit. In de tuin kijk je vanaf het terras zo richting de brug over de Zambezi rivier. Met een cocktail in ons hand wanen we ons even 100 jaar terug. Voor het hotel ligt het oude trein station waar nog steeds een nostalgische trein aan komt vanuit Zuid-Afrika. Als we weg gaan staat er net een op het station. Als we even gaan kijken worden we door een stewardess (of heet dit anders in een trein) uitgenodigd om even binnen te kijken. Binnen is alles prachtig in oude stijl en we verwachten eigenlijk dat we Agatha Christie tegenkomen. Het is wel erg luxe en decadent. Buiten ligt een rode loper uitgerold voor de mensen die van het hotel naar de trein lopen en op het perron staat een Afrikaanse groep te zingen en te dansen.
Maandagochtend zijn we naar de Victoria watervallen geweest. Ondanks de lage waterstand vanwege de droge periode zijn de watervallen indrukwekkend alleen verderop zijn de watervallen wat kleiner dan anders. In de buurt van de watervallen loop je onder een constante nevel van water dat uit de kloof waar het water in valt opstijgt. Op sommige plaatsen wordt je zelfs flink nat. Langs de 1700 meter brede watervallen loopt een wandelpad dat we helemaal zijn afgelopen. Na nog even te hebben gepicknickt gaan we in de middag terug om nog even aan het zwembad te liggen. Morgen gaan we weer terug naar Botswana en overnachten we in Nata. Dit is een overnachting op doorreis naar de laatste etappe van onze reis, Moremi nationaal park en de Okavango Delta. Het volgende verslag kan daarom wel even op zich laten wachten. In Maun gaan gaan we namelijk voor 4 dagen met een gids in het Moremi park en de Okavango Delta kamperen. Internet hebben we dan natuurlijk niet.