Etosha
Blijf op de hoogte en volg Rob
06 September 2015 | Namibië, Namutoni Gate
Net als het vorige verslag heeft weer even geduurd voordat we een nieuwe hebben geplaatst. In alles toont dit grote, uitgestrekte, warme, droge en dunbevolkte land zich. Zoals jullie al gemerkt hebben is er regelmatig geen telefoon en internet verbinding. Soms hebben we telefoon en soms internet en soms geen van beiden. Ook met water is men heel zuinig, nu in Okaukuejo ( in Etosha) is er alleen 's ochtends en in de namiddag water, de rest van de dag dus niet. Maar als er water is hebben we wel overal gewoon een lekkere en warme douche. De warme douche krijgen we overigens ook op een manier die we zelf niet gewend zijn. Buiten je kamer of huisje is er meestal een soort open haard die iedere morgen en middag wordt opgestookt. Dit vuurtje zorgt er dan voor dat je een heerlijk warme douche hebt. Hoewel ook rijden in Namibie apart is gaat dit erg goed. Nagenoeg de meeste wegen bestaan uit gravel en soms zand maar hier wen je erg snel aan. Omdat het onderweg ook heel rustig is kan je rustig om je heen kijken en verder rijden. Het links rijden is na eerdere vakanties al lang geen probleem meer. Donderdag hebben we in eerste instantie rustig aan gedaan. Een keer niet heel vroeg op en lekker 's ochtends bij het zwembad gelegen. In de middag zijn we eerst naar Kamanjab gereden om wat inkopen te doen bij de supermarkt. Ook daar weer een rare gewaarwording. Bij de kassa staat een Himba vrouw helemaal in vol ornaat op blote voeten en met ontblote borsten. Dat is inmiddels op zich niet zo raar meer. Wat dan wel weer raar is dat ze wel gewoon met een pinpas betaald. Daarna zijn we naar een cheetah farm geweest. Op deze farm worden wilde cheeta's opgevangen die gewond zijn geraakt of door boeren zijn verwond doordat ze bijvoorbeeld op hun vee jaagde. Eerst zijn we bij de farm zelf geweest waar de eigenaar gewoon 3 cheeta's in zijn tuin heeft lopen. Deze cheeta's zijn tam omdat hij ze van kleins af aan met de fles heeft groot gebracht. Eerst een beetje voorzichtig maar daarna zijn we toch bij deze cheeta's geweest en hebben we ze gewoon geaaid. Het zijn net gewone katten alleen iets groter. Na de 3 tamme cheeta's zijn met een truck naar de wilde gegaan en hier zie je direct het grote verschil. Alles aan de cheeta's straalt uit dat het echte roofdieren zijn. Door de eigenaar worden ze met grote stukken vlees gevoerd. De cheeta's lopen dreigend heen en weer waar hij met het vlees staat. Af en toe is het angstaanjagend om te zien hoe ze de eigenaar bedreigen. Maar het is net Steve Irwin ( hoewel het daar natuurlijk ook niet goed mee af liep), zonder een spier te vertrekken houdt hij ze met een kleine stok op voldoende afstand. Het is een prachtige ervaring om te zien. Er is een cheetah die kleintjes heeft die ze ergens verborgen heeft. Zodra ze het vlees heeft roept ze de kleintjes en van verre hoor je ze antwoorden. Na een tijdje komen ze keihard door het hoge gras aangerend, een prachtig gezicht. Vrijdag is het dan weer tijd om te vertrekken richting Etosha. Etosha is een groot wild park met de grote van ongeveer Nederland. De eerste dag rijden we haast 200 kilometer door het park en zien we onderweg ongelooflijk veel dieren. Door de droge tijd bevinden nagenoeg alle dieren zich rond de waterholes in het park. Buiten de waterholes is het erg rustig. Bij de 2e waterholes van de dag worden we verwelkomt door een prachtig schouwspel. Rond de waterholes lopen misschien wel 200 dieren die allemaal wat willen drinken, giraffen, oryxen, zebra's, hartebeest, springbokken, wilde zwijnen, echt van alles. Ze hebben echter allemaal pech. Op de rand van de waterholes liggen 5 leeuwen te wachten tot er iemand zo dom is om te dicht bij te komen. Constant lopen alle dieren op veilige afstand rond de waterhole maar niemand durft er naar toe te gaan. Uiteindelijk zijn er 2 giraffen die het er heel voorzichtig op wagen (op net genoeg afstand) en een slokje kunnen drinken. De anderen hebben pech en zullen ergens anders water moeten zoeken. Anders dan inZuid Afrika heb je hier vaak het rijk alleen en kan je dus op je gemak dit allemaal bekijken zonder dat er hordes auto's om heen staan. Een stuk verder op hebben we weer geluk. Bij een grote modderpoel met water komt er een grote groep olifanten van wel zo'n 30 stuks aan lopen als wij arriveren. Met zijn allen storten ze zich in de modderpoel om een heerlijk modderbad te nemen en elkaar lekker nat te spetteren. In de loop van de dag komen we nog van alles tegen. Tegen het einde van de middag arriveren we uiteindelijk bij Okaukueju een groot kamp in Etosha waar we verblijven. We hebben een bungalow vlak bij een waterhole waar we heerlijk kunnen zitten en van al het wild kunnen genieten. Als je zo een tijdje zit komt er van alles voorbij waar we maar geen genoeg van krijgen. We zien ook diverse jakhalzen, een dier dat we in Zuid Afrika niet gezien hebben. Later blijkt dat het hier vol mee zit en dat deze dieren 's avonds ook gewoon in het Kamp lopen om vuilnisbakken leeg te roven. 'S avonds na het eten gaan we er nogmaals langs en ook nu weer zie je allerlei dieren waaronder een aantal neushoorns en olifanten. Even dreigt er een enorme clash tussen een neushoorn en een olifant die elkaar bedreigen maar uiteindelijk kiezen beiden de veilige weg. Zaterdag zijn we zelf op pad gegaan. Al vroeg komen we 2 heyena's tegen. Daarna hebben we nog aardig wat dieren gezien maar veel minder dan gisteren. Zondag zijn we vertrokken voor onze laatste dag in Etosha. We rijden het park door in oostelijke richting. Ook vandaag zien we weer erg veel dieren waaronder leeuwen, een neushoorn en ik denk dat we vandaag wel 100 giraffen hebben gezien, verder van alles gewoon teveel om op te noemen. Inmiddels zijn aangekomen in een mooie lodge vlak buiten Etosha. Morgen rijden we verder naar Rundu in het uiterste noorden en op de grens van Namibie en Angola. Dit is een tussenetappe op weg naar de Caprivi strip. Eindelijk hebben we ook weet een internet verbinding maar de telefoon dat wil nog niet lukken.